Í Betlehem í Júda var ungur maður, af ætt Júda. Hann var levíti og var þar dvalarmaður.

Levítinn lét sér vel líka að setjast að hjá manninum, og fór hann með hinn unga mann sem væri hann einn af sonum hans.

Og Míka setti levítann inn í embætti, og varð hinn ungi maður prestur hans og var í húsi Míka.

Og þeir viku þangað og komu í hús hins unga manns, levítans, í hús Míka, og spurðu hann, hvernig honum liði.

Þegar Sál sá Davíð fara móti Filistanum, mælti hann við Abner hershöfðingja: "Abner, hvers son er sveinn þessi?"

Konungurinn mælti: "Spyr þú að, hvers sonur þetta ungmenni sé."

Fór þá sveinninn, sveinn spámannsins, til Ramót í Gíleað.

Og Sadók, ungur maður, hinn mesti kappi. Voru 22 herforingjar í ætt hans.

Þá sagði ungi maðurinn: "Alls þessa hef ég gætt. Hvers er mér enn vant?"

Þegar ungi maðurinn heyrði þessi orð, fór hann brott hryggur, enda átti hann miklar eignir.

En maður nokkur ungur fylgdist með honum. Hann hafði línklæði eitt á berum sér. Þeir vildu taka hann,