Ja oikein onkin, että minä näin ajattelen teitä kaikkia, koska te olette minun sydämessäni, te, jotka sekä ollessani kahleissa että evankeliumia puolustaessani ja vahvistaessani olette kaikki minun kanssani armosta osalliset.
Víst er það rétt fyrir mig að bera þennan hug til yðar allra. Ég hef yður í hjarta mínu, og þér eigið allir hlutdeild með mér í náðinni, bæði í fjötrum mínum og þegar ég er að verja fagnaðarerindið og staðfesta það.
Yöllä minä ajattelen sinun nimeäsi, Herra, ja minä noudatan sinun lakiasi.
Um nætur minnist ég nafns þíns, Drottinn, og geymi laga þinna.
Minä muistelen muinaisia päiviä, tutkistelen kaikkia sinun töitäsi ja ajattelen sinun kättesi tekoja.
Ég minnist fornra daga, íhuga allar gjörðir þínar, ígrunda verk handa þinna.
Kun minä ajattelen: "Minun jalkani horjuu", niin sinun armosi, Herra, minua tukee.
Þegar ég hugsaði: "Mér skriðnar fótur, " þá studdi mig miskunn þín, Drottinn.
Riisu nyt koristuksesi yltäsi, niin minä ajattelen, mitä sinulle tekisin."
Legg nú af þér skart þitt, svo að ég viti, hvað ég á að gjöra við þig.'"
Herra, minä ajattelen sinun tuomioitasi, tuomioitasi hamasta ikiajoista asti, ja minä saan lohdutuksen.
Ég minnist dóma þinna frá öndverðu, Drottinn, og læt huggast.
Tiedän mitä ajattelet, koska ajattelen itse ihan samaa.