Psihički ubiti i ostaviti živom dok ne izađem i ne dokrajčim je vlastitim rukama.
Neden askeri hekimler bunu çıkarmamış ki? Kol sinir ağına yakın olduğundan olabilir, belki. Bunu araştırırım.
Jer u njihovim rukama, značio bi kraj vašeg svijeta.
Onların eline geçerse dünyanızın sonu gelmiş demektir.
Kada sam ja izvodio to s rukama?
Ne zaman ellerimle öyle yaptığımı gördün?
Da je ovaj slučaj ostao u vašim krajnje nestručnim rukama, moj bi suprug sad čekao smaknuće, a ja bih bila zavezana, još uvijek, raširenih nogu...
Bu olay senin gibi basiretsiz bir polise bırakıIsaydı... kocam idam edilmeyi bekliyor olurdu... ben de hala bir yatağa bacaklarım ayrık halde bağIı...
Beživotno tijelo žene je ležalo na podu, dok je mršavo dijete u njezinim rukama samo gledalo bespomoćno u lice svoje majke.
Cansız bir kadın kollarında bir deri bir kemik kalmış çocuğuyla yerde yatıyordu. Ve sadece aciz bir şekilde annesinin yüzüne bakıyordu
Promatrala sam ga tako, to sjedište čovjekove svjesnosti, upravljačku stanicu ljudskog tijela kako leži u mojim rukama.
Ve işte buradaydı, insan bilincinin oturduğu koltuk, insan bedeninin enerji evi, işte ellerimdeydi.
Pograbih dvije ploče te ih bacih od sebe objema rukama - razbih ploče pred vašim očima.
Bu yüzden iki levhayı fırlatıp attım, gözünüzün önünde parçaladım.
Kad je Adoni-Sedek nagnuo u bijeg, gonili su ga, uhvatili ga i odsjekli mu palce na rukama i nogama.
Adoni-Bezek kaçtı, ama peşine düşüp onu yakaladılar; elleriyle ayaklarının başparmaklarını kestiler.
Njen je gospodar ujutro ustao, otvorio kućna vrata te izišao da nastavi put, kad spazi ženu, svoju inoču, kako leži na kućnim vratima s rukama na pragu.
Sabahleyin kalkan adam, yoluna devam etmek üzere kapıyı açtı. Elleri eşiğin üzerinde, yerde boylu boyunca yatan cariyesini görünce,
Ja sam načinio zemlju i čovjeka na njoj stvorio; svojim sam rukama razapeo nebesa i zapovijedam svim vojskama njihovim.
Dünyayı ben yaptım, Üzerindeki insanı ben yarattım. Benim ellerim gerdi gökleri, Bütün gök cisimleri benim buyruğumda.
Učinih kako mi bijaše zapovjeđeno: obdan iznesoh zavežljaj, zavežljaj izgnanički, a obnoć prokopah zid rukama i njima na oči po mrkloj noći vrgoh zavežljaj na ramena.
Bana verilen buyruk uyarınca davrandım. Gündüzün sürgüne gidecekmiş gibi eşyalarımı çıkardım. Akşam elimle duvarı deldim. Eşyalarımı karanlıkta çıkarıp onlar izlerken sırtımda taşıdım.
I: Na rukama će te nositi da se gdje nogom ne spotakneš o kamen."
‹Ayağın bir taşa çarpmasın diye Seni elleri üzerinde taşıyacaklar.› ››
On im odvrati: "Ako ne vidim na njegovim rukama biljeg čavala i ne stavim svoj prst u mjesto čavala, ako ne stavim svoju ruku u njegov bok, neću vjerovati."
Tomas ise, ‹‹Onun ellerinde çivilerin izini görmedikçe, çivilerin izine parmağımla dokunmadıkça ve elimi böğrüne sokmadıkça inanmam›› dedi.
Bog je pak činio čudesa nesvakidašnja po rukama Pavlovima
Neden askeri hekimler bunu çıkarmamış ki? Kol sinir ağına yakın olduğundan olabilir, belki. Bunu araştırırım. 