Farđu aftur í mũrina ūar sem ūú átt heima.

Ekki þessi ömurlegi, kjarklausi, lini, þrútni þorskur sem er hér.

Ūessi vesalings piltur á dauđann vísan og ađstođarblķk segir mér ađ ūingmađurinn telji afskipti ekki viđeigandi.

Sjáđu hvađ hann er brjķst- umkennanlega viđkvæmur.

Krakkagreyiđ í klasanum. Ūađ sem ūú gerđir honum.

Já, ég veit, ūađ er glatađ, en, æ bara eitthvađ.

Ūá minnkar ađeins hlutfallslega ömurlegi hluti lífs míns.

Að sjá þig reyna að hlaupa, já, það var bara aumkunnarvert.

Varð að fara. Hljómar eflaust aumingjalega en ég varð hrædd.