"Hvađ ertu međ á öxlinni?" Ūarf ekki ađ fara lengra.

Hvar fékkstu öriđ sem ūú ert međ á öxlinni, pabbi?

Ég meiddi mig í öxlinni ef ūér skyldi líđa betur viđ ūađ.

Hvađ var ég ūá ađ plokka úr öxlinni á pabba mínum?

Ég er með gat á öxlinni og kálfanum fyrir utan kýlið á sköflungnum.

Hallađu öxlinni aftur, hann slær til hægri.

Ég get ekki haft mús á öxlinni á međan ūú veist.

Hún tekur hár af öxlinni á mér og segir, "Ef ūú dansar auka pörunardans, veldu ūá kvendũr međ sama feld-lit og ūú."

Hugsiđ um kortin sem eitrađan apa á öxlinni.

Viđ vitum ađ hann er hvítur karlmađur á milli 50 og 65 ára, međ ör eftir byssukúlu aftan á hægri öxlinni.

Sagđirđu ađ skotsáriđ væri aftan á hægri öxlinni?

Sköllóttur hvítur maður á sextugsaldri í hvítri skyrtu og bláum buxum með skotsár í öxlinni.

Gætirđu núna tekiđ klærnar úr öxlinni?

Hann fann mikiđ til í öxlinni og er hann kom til Mugello sagđi hann...

En ūegar hann varđ ūreyttur eđa veikur í öxlinni urđum viđ ađ draga áhersluna frá bremsum og hjálpa hjķlinu í stađinn ađ beygja.

Hann gat ekki stjķrnađ ūví og lenti í slæmu slysi ūví ég held ađ hann hafi ekki búist viđ neinu og hann lenti illa á vinstri öxlinni og braut viđbeiniđ.

Ūetta er skrũtiđ. Ūađ er auga á öxlinni en tígrisdũr á bakinu.

Getum viđ smellt öxlinni aftur í međ hægđ.

Eins og ūú sért međ mig í öxlinni.

Hann ber slöngvu, vopniđ sitt, á öxlinni.

Hann bar hana svona á öxlinni.

Áður en hann hafði lokið máli sínu, sjá, þá kom Rebekka, dóttir Betúels, sonar Milku, konu Nahors, bróður Abrahams, og bar hún skjólu sína á öxlinni.

Og hún tók jafnskjótt skjóluna niður af öxlinni í hönd sér og gaf honum að drekka.

En áður en ég hafði lokið þessu tali við sjálfan mig, sjá, þá kom Rebekka út þangað með skjólu sína á öxlinni og gekk niður að lindinni og bar upp vatn. Og ég sagði við hana:, Gef mér að drekka!'

Og óðara tók hún skjóluna niður af öxlinni og sagði:, Drekk þú, og líka skal ég brynna úlföldum þínum.' Og ég drakk, og hún brynnti líka úlföldunum.

Vissulega skyldi ég bera það á öxlinni, binda það sem höfuðsveig um ennið,

Svo segir hinn alvaldi Drottinn: Sjá, ég mun banda hendi minni til þjóðanna og reisa upp merki mitt fyrir lýðina, og munu þeir þá færa hingað sonu þína í fangi sér, og dætur þínar bornar verða hingað á öxlinni.

Þú skalt bera föng þín á öxlinni í augsýn þeirra, þú skalt fara út í myrkri og hylja ásjónu þína og ekki sjá landið. Því að ég gjöri þig að tákni fyrir Ísraels lýð."

Ég gjörði sem mér var boðið: Ég færði föng mín út svo sem önnur ferðatæki um hádag, og að kveldi braut ég með hendinni gat á vegginn. Ég fór út í myrkri og bar þau á öxlinni í augsýn þeirra.