Fyrir ađild ađ morđinu á mönnunum sem bréfunum var stoliđ frá.

Ég hefđi átt ađ deyja ūarna úti međ mönnunum mínum, en núna er ég ekkert nema fjandans krypplingur, fķtalaust viđrini!

Ég segi mönnunum að nota byssustingina.

Skipađu mönnunum ađ draga sig í hlé!

Úr ūví svo er, leyfiđ mér ađ lyfta glasi til heiđurs ūremur heppnustu mönnunum hér inni.

En viđ höfđum stjķrn á ūessu og vissum af mönnunum.

Til ađ bjarga mönnunum lét hann leynilega farminn af hendi.

Viđ verđum ađ veita mönnunum viđnám hvar og hvenær sem ūađ er hægt.

Og er þeir voru komnir út úr borginni, en skammt burt farnir, sagði Jósef við ráðsmann sinn: "Bregð þú við og veit mönnunum eftirför, og þegar þú nær þeim, skalt þú segja við þá:, Hví hafið þér launað gott með illu? Hví hafið þér stolið silfurbikar mínum?

Er mönnunum tók að fjölga á jörðinni og þeim fæddust dætur,

Gef mönnunum fararleyfi, að þeir megi þjóna Drottni Guði sínum!

Prestur tók þessu feginsamlega og tók hökullíkneskið, húsgoðin og skurðlíkneskið og slóst í för með mönnunum.

En er Abner kom til Davíðs í Hebron og með honum tveir tigir manna, þá gjörði Davíð Abner veislu og mönnunum, sem með honum voru.

Fóru menn þá og sögðu Davíð af mönnunum, og sendi hann þá á móti þeim - því að mennirnir voru mjög svívirtir - og konungur lét segja þeim: "Verið í Jeríkó uns skegg yðar er vaxið, og komið síðan heim aftur."

Hversu mikil er gæska þín, er þú hefir geymt þeim er óttast þig, og auðsýnir þeim er leita hælis hjá þér frammi fyrir mönnunum.

Komið og sjáið verkin Guðs, sem er óttalegur í breytni sinni gagnvart mönnunum.

Skyldi sá er agar þjóðirnar eigi hegna, hann sem kennir mönnunum þekkingu?

kyn, sem hefir sverð að tönnum og hnífa að jöxlum til þess að uppeta hina voluðu úr landinu og hina fátæku burt frá mönnunum.

Ég lagði allan hug á að rannsaka og kynna mér með hyggni allt það, er gjörist undir himninum: Það er leiða þrautin, sem Guð hefir fengið mönnunum að þreyta sig á.

Ég virti fyrir mér þá þraut, sem Guð hefir fengið mönnunum að þreyta sig á.

Til er böl, sem ég hefi séð undir sólinni, og það liggur þungt á mönnunum:

Fyrir því kveina ég yfir Móab og hljóða yfir Móab öllum, yfir mönnunum frá Kír-Heres mun andvarpað verða.

Fyrir því kveinar hjarta mitt yfir Móab eins og hljóðpípur og hjarta mitt kveinar yfir mönnunum frá Kír-Heres eins og hljóðpípur, fyrir því misstu þeir það, er þeir höfðu dregið saman.

Og líkin af mönnunum liggja eins og hlöss á velli og eins og kornbundin að baki kornskurðarmanninum, sem enginn tekur saman.

Og sökum þess að skipun konungs var svo strengileg, en ofninn kyntur ákaflega, þá varð eldsloginn að bana mönnunum, sem báru þá Sadrak, Mesak og Abed-Negó.

Varið yður á mönnunum. Þeir munu draga yður fyrir dómstóla og húðstrýkja yður í samkundum sínum.

En hirðarnir flýðu, komu til borgarinnar og sögðu öll tíðindin, líka frá mönnunum, sem haldnir voru illum öndum.

Guð, sem hefur umborið tíðir vanviskunnar, boðar nú mönnunum, að þeir skuli allir hvarvetna taka sinnaskiptum,

Það verður á þeim degi, er Guð, samkvæmt fagnaðarerindi mínu, er ég fékk fyrir Jesú Krist, dæmir hið dulda hjá mönnunum.

Því segir ritningin: "Hann steig upp til hæða, hertók fanga og gaf mönnunum gjafir."

En þeir, sem ríkir vilja verða, falla í freistni og snöru og alls kyns óviturlegar og skaðlegar fýsnir, er sökkva mönnunum niður í tortímingu og glötun.

Og eins og það liggur fyrir mönnunum eitt sinn að deyja og eftir það að fá sinn dóm,

Og sagt var við þær, að eigi skyldu þær granda grasi jarðarinnar né nokkrum grænum gróðri né nokkru tré, engu nema mönnunum, þeim er eigi hafa innsigli Guðs á ennum sér.