En Cheyenne indíánarnir, sem kalla sig Mannverurnar, ætluđu sér ekki ađ meiđa mig.

Einn af öđrum voru Mannverurnar ūurrkađar út.

Mannverurnar krefjast ekki ađ drengur gerist stríđsmađur ef ūađ á ekki viđ lunderni hans og ūađ átti ekki viđ Litla hest.

Ef hann vildi vera eftir hjá konunum töldu Mannverurnar ūađ vera í lagi.

Enginn stríđsmađur á ūessari jörđ er eins hugrakkur og Mannverurnar.

Ūannig kenndu Mannverurnar hugleysingjum lexíu og unnu stríđin.

Mannverurnar taka sér ađeins eina konu.

Ūví Mannverurnar, sonur minn, ūær trúa ađ allt lifi.

Ég vil deyja á mínu landi ūar sem Mannverurnar eru jarđađar á himnum.

Hvíti mađurinn er ķūrjķtandi, en Mannverurnar hafa alltaf veriđ af skornum skammti.

Og nú hefurđu ákveđiđ ađ Mannverurnar feti brátt stíg sem leiđir ekkert.

Mannverurnar höfðu komið með ótal skýringar á tilgangi lífsins í listum, skáldskap og stærðfræðiformúlum.

En mannverurnar hættu að vera til.