Já, kjarkur minn og metnaður sést

Ég er í bílnum mínum, ūađ er svínađ á mér og ég hugsa međ mér:

Ekkert slær ūví viđ ađ skíđa í slķđ međ vindinn í andlitiđ.

Snögg klipping á Four Leaf sem ferđast einn í gegnum skelfilegan frumskķginn."

Ūú ūarft ađ ná einhverju úr rassinum á ūér og skerđ gat aftan á gallabuxurnar ūínar, ertu ađ segja ađ ūú náir ekki til ūess?

Ūriđjudagskvöldiđ enn og aftur. - Hún myndi passa í ūetta.

Menn rífa í sig til hægri handar og eru þó hungraðir. Þeir eta til vinstri handar og verða þó eigi saddir. Hver etur holdið af sínum eigin armlegg:

Hann heggur sér sedrustré, tekur steineik eða eik og velur um meðal skógartrjánna. Hann gróðursetur furutré, og regnskúrirnar koma vexti í þau.