Eđa kannski æfirđu ūrjár stundir á dag af ūví ađ ūú hefur fundiđ hana en ert ķfær um ađ biđla til umræddrar meyjar.

Ef ég finn aftur dirfskuna til ađ bjķđa ūér, ūá vara ég ūig viđ međ bréfi fyrst.

Ég skrifa honum ekki. Heldurđu ađ ég sendi honum tölvupķst?

Ef miđiđ skyldi reynast betra en dķmgreindin.

Ūegar ég er ūađ yfirbuga ég ķttann.

Ef ūú ert međ betri hugmynd, ekki vera feiminn.

Áttu viđ léttvæga ūörf? Tímabundna ūörf?

Ef þið verðið gómuð eða ef Han finnur ykkur er sjálfsmorðspilla betri kostur en það sem bíður ykkar.

Ef það nægir ekki, hvað með þetta?

Viljið þér líka verða lærisveinar hans?``