Ūegar ūeir sjá dúfu í garđinum, ūá stefna ūeir beint á hana.

Stjörnurnar tindra í tķmarúmi, minn kæri, og áform og draumar tvífættu skepnanna undir ūeim eru til einskis.

Međ sķl og tungl fyrir neđan sig.

Mennirnir sem bera þær eru þeir sem við þurfum að óttast.