Kuitenkin minä kättä kohottaen vannoin heille erämaassa, että minä hajotan heidät pakanain sekaan ja sirotan heidät muihin maihin,
Þó sór ég þeim í eyðimörkinni, að ég skyldi tvístra þeim meðal þjóðanna og dreifa þeim út um löndin,
Ja niin minä vihassani vannoin: `He eivät pääse minun lepooni`."
Þess vegna sór ég í reiði minni: "Þeir skulu eigi ganga inn til hvíldar minnar."
Sillä tämä on minulle, niinkuin olivat Nooan vedet: niinkuin minä vannoin, etteivät Nooan vedet enää tulvi maan ylitse, niin minä vannon, etten enää vihastu sinuun enkä sinua nuhtele.
Það fer eins fyrir mér með þetta og með Nóaflóð: Svo sem ég sór þá, að Nóaflóð skyldi ekki framar ganga yfir jörðina, eins sver ég nú að reiðast þér ekki né ávíta þig.
niinkuin minä vannoin sinulle Herran, Israelin Jumalan, kautta ja sanoin: `Sinun poikasi Salomo on tuleva kuninkaaksi minun jälkeeni, hän on istuva minun valtaistuimellani minun sijassani`, niin minä tänä päivänä teen".
Eins og ég sór þér við Drottin, Ísraels Guð, og sagði: Salómon sonur þinn skal verða konungur eftir mig, og hann skal sitja í hásæti mínu í minn stað - svo vil ég staðfesta það í dag."
Silloin vannoin ajavani tämän pahan pelkurin hautaansa.
Ūá sķr ég ađ ganga frá ūessum hugleysingja dauđum.
Joaquin... kun sinä synnyit, vannoin antavani henkeni puolestasi
Joaquin... ūegar ūú fæddist sķr ég ađ vernda ūig međ lífi mínu.
Haydenin lukio oli elämäni pettymys, - ja vannoin, etten koskaan palaisi sinne.
Hayden var ömurlegasti tími ævi minnar og ég hét ūví ađ fara aldrei aftur á ūann guđsvolađa stađ!
Mutta vannoin, että tekisin asiat toisin kuin isäni.
En ég lofađi ađ ég myndi gera hluti á annan máta en fađir minn.
Mutta jo poikasena, jolle ei jäänyt mitään, vannoin nousevani lohikäärmepelon ylle
En jafnvel sem drengur, aleinn og allslaus, hét ég því að sigrast á ótta við drekana
Sillä me pääsemme lepoon, me, jotka tulimme uskoon, niinkuin hän on sanonut: "Ja niin minä vihassani vannoin: `He eivät pääse minun lepooni`", vaikka hänen tekonsa olivat valmiina maailman perustamisesta asti.
En vér, sem trú höfum tekið, göngum inn til hvíldarinnar eins og hann hefur sagt: "Og ég sór í bræði minni: Eigi skulu þeir inn ganga til hvíldar minnar." Þó voru verk Guðs fullgjör frá grundvöllun heims.
3 Sillä me, jotka uskoimme, tulemme lepoon, niinkuin hän sanoi:niinkuin minä vannoin minun vihassani:ei heidän pidä minun lepooni tuleman; ja tosin, koska työt maailman alusta täytetyt olivat.
3 En vér, sem trú höfum tekið, göngum inn til hvíldarinnar eins og hann hefur sagt: "Og ég sór í bræði minni: Eigi skulu þeir inn ganga til hvíldar minnar." Þó voru verk Guðs fullgjör frá grundvöllun heims.
23 Herra antoi Joosualle, Nunin pojalle, tämän käskyn: "Ole vahva ja rohkea, sillä sinä viet israelilaiset siihen maahan, jonka vannoin antavani heille. Minä olen sinun kanssasi."
23 Síðan skipaði Drottinn Jósúa Núnsson í embætti sitt og sagði: „Vertu styrkur og djarfur því að þú átt að leiða Ísraelsmenn inn í landið sem ég hét þeim.
30 Siihen maahan, jonka vannoin antavani teille asuinsijaksi, ei kukaan teistä pääse lukuun ottamatta Kalebia, Jefunnen poikaa, ja Joosuaa, Nunin poikaa.
30 Þér skuluð vissulega ekki koma inn í landið, sem ég sór að gefa yður til bústaðar, nema Kaleb Jefúnneson og Jósúa Núnsson.
33:1 Ja Herra puhui Mosekselle: mene täältä, sinä ja kansa, jonkas johdatit Egyptin maalta, sille maalle, kuin minä vannoin Abrahamille, Isaakille ja Jakobille, sanoen: sinun siemenelles minä sen annan,
Kafla 33 1 Drottinn sagði við Móse: "Far nú héðan með fólkið, sem þú leiddir burt af Egyptalandi, til þess lands, sem ég sór Abraham, Ísak og Jakob, er ég sagði:, Niðjum þínum vil ég gefa það.'
Ja minä vannoin sinulle ja menin liittoon sinun kanssasi, sanoo Herra, Herra; ja sinä tulit minun omakseni.
Þó að þú byggðir hreiður þitt hátt, eins og örninn, þá steypi ég þér þaðan niður - segir Drottinn.
4 Ja Herra sanoi hänelle:tämä on se maa, jonka minä Abrahamille, Isaakille ja Jakobille vannoin ja sanoin:minä annan sen sinun siemenelles; sinä näit sen nyt silmilläs, vaan et sinä sinne tule.
4 Og Drottinn sagði við hann: "Þetta er landið, sem ég sór Abraham, Ísak og Jakob, er ég sagði:, Niðjum þínum vil ég gefa það!' Ég hefi látið þig líta það eigin augum, en yfir um þangað skalt þú ekki komast."
Kuitenkin minä kättä kohottaen vannoin heille erämaassa, etten heitä tuo siihen maahan, jonka olin antanut heille, joka vuotaa maitoa ja mettä - se on kaunistus kaikkien maitten joukossa
Þó sór ég þeim í eyðimörkinni, að ég skyldi ekki leiða þá inn í landið, sem ég hafði gefið þeim og flýtur í mjólk og hunangi, - það er prýði meðal landanna -,
ja niin minä vihassani vannoin: `He eivät pääse minun lepooni`."
Og ég sór í bræði minni: Eigi skulu þeir inn ganga til hvíldar minnar.
1.4112730026245s
Sækja leikforritið okkar Word Games ókeypis!
Tengdu bókstafi, uppgötvaðu orð og áttu við geð á hverju nýju stigi. Tilbúin fyrir ævintýrið?