Minntist hann á ađ hann hefđi ráđist á fanga af tķmri fũlu?
Je li spomenuo kako je jutros napao zatvorenika iz èistog hira?
Ég minntist aldrei a ūađ en ég hélt ađ ūegar ūú fluttir hingađ međ brođur ūínum eftir... ūađ var fallega gert.
Nisam imala šansu da ti kažem... to što si se preselio kod brata, posle... pa, to je stvarno lepo od tebe.
Og minntist ég á ađ hann væri ástfanginn?
I ne znam da li sam ti spomenuo da je zaljubljen?
Minntist vinur ūinn á hvar bræđralagsrétturinn hittist?
Da li je tvoj prijatelj pomenuo gde se sastaje"Bratski Sud""
Okkur liđi miklu betur hvađ varđar örlög okkar ef ūú gætir sũnt okkur hlutinn sem ūú minntist á.
Oseæali bi se mnogo bolje u pogledu naše sudbine... kada bi smo mogli da vidimo tu stvar o kojoj ste nam prièali.
Mađurinn, brķđir ūinn, minntist á einhvern stein.
čovek, vaš brat...čuo sam da pominje kamen.
Penny minntist ekki á að þú værir leikari.
Penny nije rekla da si glumac.
Minntist ég ekki á ađ ég kann illa viđ rottur?
Mislim da sam spomenuo kako ni inače ne volim štakore.
Hann leit á hann ūegar ég minntist á leyndarmál.
Погледао га је чим сам споменуо тајне.
Mķđir ūín minntist ekki á önnur erindi.
Tvoja mama nije ništa rekla o nekakvom poslu ovde.
Og ég sagđi Elizabeth ūađ sama ūegar hún minntist á brjķstaađgerđina sína.
A to sam rekla i Elizabeth kad mi je rekla da ide operirati grudi.
Ég minntist líka á hvađ ūađ sem ég geri fyrir ūig er mikiđ örlæti.
I takodje sam spomenuo kako je velikodušno to što èinim za tebe. Da. Aha.
Já, ūú minntist á slæmt ofnæmi fyrir málmum.
Da, pomenuo si neku strašnu alergiju na metale.
Viđ hittumst tvisvar en ūú minntist aldrei á ūađ.
Nisi to rekao, a dva puta smo bili na ruèku.
David minntist ekki á fallega konu í lífi sínu.
Dejvid nikad nije pomenuo lepu ženu u svom životu.
En er Guð eyddi borgirnar á sléttlendinu, minntist Guð Abrahams og leiddi Lot út úr eyðingunni, þá er hann lagði í eyði borgirnar, sem Lot hafði búið í.
Ali kad Bog zatiraše gradove u onoj ravni, opomenu se Bog Avrama, i izvede Lota iz propasti kad zatre gradove gde živeše Lot.
Þá minntist Guð Rakelar og bænheyrði hana og opnaði móðurlíf hennar.
Ali se Gospod opomenu Rahilje; i uslišivši je otvori joj matericu.
En eigi minntist yfirbyrlarinn Jósefs, heldur gleymdi honum.
I starešina nad peharnicima ne opomenu se Josifa, nego ga zaboravi.
Og Jósef minntist draumanna, sem hann hafði dreymt um þá, og sagði við þá: "Þér eruð njósnarmenn, þér eruð komnir til þess að sjá, hvar landið er varnarlaust fyrir."
I opomenu se Josif snova koje je snio za njih; i reče im: Vi ste uhode; došli ste da vidite gde je zemlja slaba.
Þá minntist Guð Nóa og allra dýranna og alls fénaðarins, sem með honum var í örkinni, og Guð lét vind blása yfir jörðina, svo að vatnið sjatnaði.
A Bog se opomenu Noja i svih zveri i sve stoke što behu s njim u kovčegu; i posla Bog vetar na zemlju da uzbije vodu.
Og Guð heyrði andvarpanir þeirra og minntist sáttmála síns við Abraham, Ísak og Jakob.
I Bog ču uzdisanje njihovo, i opomenu se Bog zaveta svog s Avramom, s Isakom i s Jakovom.
Og hann fór og mætti honum á Guðs fjalli og minntist við hann.
I otide i srete ga na gori Božijoj, i poljubi ga.
Og Elkana kenndi Hönnu konu sinnar, og Drottinn minntist hennar.
I Elkana pozna Anu ženu svoju, i Gospod se opomenu nje.
Nú fór allt liðið yfir Jórdan. Þá fór og konungur yfir. Og konungur minntist við Barsillaí og bað hann vel fara, en hann sneri aftur heim til sín.
I kad predje sav narod preko Jordana i car predje, celiva car Varzelaja i blagoslovi ga, i on se vrati u mesto svoje.
Eftir þessa atburði, þá er Ahasverusi konungi var runnin reiðin, minntist hann Vastí og þess, er hún hafði gjört, svo og þess, hver dómur hafði yfir hana gengið.
Posle toga, kad se utiša gnev cara Asvira, on se opomenu Astine i šta je učinila i šta je naredjeno za nju.
Hann minntist síns heilaga heits við Abraham þjón sinn
Jer se opominjaše svete reči svoje k Avramu, sluzi svom.
Hann minntist sáttmála síns við þá og aumkaðist yfir þá sakir sinnar miklu miskunnar
I opomenu se zaveta svog s njima, i pokaja se po velikoj milosti svojoj;
honum, sem minntist vor í læging vorri, því að miskunn hans varir að eilífu,
Koji nas se opomenu u poniženju našem; jer je doveka milost Njegova;
Hann minntist þess, að þeir voru hold, andgustur, sem líður burt og snýr eigi aftur.
Opominjaše se da su telo, vetar, koji prolazi i ne vraća se.
"Reykjargjörð sú, er þér gjörðuð í borgum Júda og á Jerúsalem-strætum, þér og feður yðar, konungar yðar og höfðingjar og landslýðurinn, - hvort minntist Drottinn hennar ekki, hvort kom hún honum ekki í hug?
Eda li se ne opomenu Gospod kada, kojim kadiste u gradovima Judinim i po ulicama jerusalimskim vi i oci vaši, carevi vaši i knezovi vaši i narod zemaljski? I ne dodje li Mu u srce?
Frá himni varpaði hann til jarðar vegsemd Ísraels og minntist ekki fótskarar sinnar á degi reiði sinnar.
Svrže s neba na zemlju slavu Izrailjevu, i ne opomenu se podnožja nogu svojih u dan gneva svog!
Og í öllum svívirðingum þínum og hórdómi minntist þú ekki bernskudaga þinna, þá er þú varst ber og nakin og bröltir í blóði þínu.
I uza sve gadove svoje i kurvarstva svoja nisi se opominjala dana mladosti svoje kad si bila gola i naga i valjala se u krvi svojoj.
En hún varð enn frekari í hórdómi sínum, með því að hún minntist æskudaga sinna, þá er hún framdi saurlifnað á Egyptalandi.
Jer umnoži kurvarstva svoja opominjući se dana mladosti svoje kad se kurvaše u zemlji misirskoj,
Þegar sál mín örmagnaðist í mér, þá minntist ég Drottins, og bæn mín kom til þín, í þitt heilaga musteri.
Sidjoh do krajeva gorskih, prevornice zemaljske nada mnom su doveka; ali Ti izvadi život moj iz jame, Gospode Bože moj.
Ég minntist þá orða Drottins, er hann sagði:, Jóhannes skírði með vatni, en þér skuluð skírðir verða með heilögum anda.'
Onda se opomenuh reči Gospodnje kako govoraše: Jovan je krstio vodom, a vi ćete se krstiti Duhom Svetim.
Og ekki veiklaðist hann í trúnni þótt hann minntist þess, að hann var kominn að fótum fram - hann var nálega tíræður, - og að Sara gat ekki orðið barnshafandi sakir elli.
I ne oslabivši verom ne pogleda ni na svoje već umoreno telo, jer mu beše negde oko sto godina, ni na mrtvost Sarine materice.
Fyrir trú minntist Jósef við ævilokin á brottför Ísraelssona og gjörði ráðstöfun fyrir beinum sínum.
Verom se opominja Josif umirući izlaska sinova Izrailjevih, i zapoveda za kosti svoje.
Því að syndir hennar hlóðust allt upp til himins og Guð minntist ranglætis hennar.
Jer gresi njeni dopreše tja do neba, i Bog se opomenu nepravde njene.
0.20528697967529s
Preuzmite našu aplikaciju sa rečnim igrama besplatno!
Povežite slova, otkrijte reči i izazovite svoj um na svakom novom nivou. Spremni za avanturu?