Fađirinn, Theodore var ráđlagt ađ hvetja Ūig á Ūessu sviđi og hann gerđi Ūađ samviskusamlega
Apja, Theodore, akinek tanácsolják hogy e területeken fejlessze lányát ezt lelkiismeretesen meg is teszi
Ef ūú ert ađ spyrja mig hvort ađ ég sé fađirinn mikli og verndarinn sem lætur allar ķskir rætast og kemur hinum ūjáđu til ađ kætast, ūá er svariđ já.
Ha ezzel azt szeretnéd kérdezni, én vagyok-e a nagy pátriárka, a jóságos, aki valóra váltja a kívánságokat, és jóra sarkall, vidámságot hoz a szenvedőknek, akkor igen, Augusten.
Vegna ūess ađ ég er fađirinn og ūegar hann skipar, ūá hlũđirđu, andskotinn hafi ūađ!
Mert én vagyok a pátriárka, és te azt teszed, amit a pátriárka mond!
Fađirinn hafđi áhyggjur af ūví hvađ annađ fķlk myndi halda.
Aha. Nahát, az apát jobban izgatta a többi ember véleménye.
Hann er yfirmađur, kennari og fađirinn sem ég átti aldrei.
A főnököm. A mesterem. Apám helyett apám.
Hann hefur engan mælanlegan hæfileika, jafnhrokafullur og fađirinn og hann virđist njķta frægđarinnar.
Cseppnyi tehetsége sincs, az apjánál is önhittebb, és élvezi, hogy híres.