Þýðing af "sydämemme" til Íslenska

Þýðingar:

hjörtu

Hvernig á að nota "sydämemme" í setningum:

Rakkaani, jos sydämemme ei syytä meitä, niin meillä on uskallus Jumalaan,
Þér elskaðir, ef hjartað dæmir oss ekki, þá höfum vér djörfung til Guðs.
Sillä hänessä iloitsee meidän sydämemme, me turvaamme hänen pyhään nimeensä.
Já, yfir honum fagnar hjarta vort, hans heilaga nafni treystum vér.
Ja he sanoivat toisillensa: "Eikö sydämemme ollut meissä palava, kun hän puhui meille tiellä ja selitti meille kirjoitukset?"
Og þeir sögðu hvor við annan: "Brann ekki hjartað í okkur, meðan hann talaði við okkur á veginum og lauk upp fyrir okkur ritningunum?"
Tästä syystä on sydämemme tullut sairaaksi, näitten tähden ovat silmämme pimenneet
Af því er hjarta vort sjúkt orðið, vegna þess eru augu vor döpur,
Usko pois - hän särki sydämemme karatessaan sillä lailla.
Ég skal segja ūér ađ hún særđi okkur djúpt međ ūví ađ hlaupast svona á brott.
Anna meille se rauha, joka ylittää kaiken ymmärryksen - ja kiinnitä sydämemme sanaasi.
Megi sá friđur sem ofar stendur öllum skilningi vera í hjarta okkar nú og um aldir alda.
Katseesi, jonka pitäisi saada meidät kyynelehtimään onnesta- ja sydämemme tanssimaan - saa meidät itkemään ja tärisemään pelosta ja surusta.
Ūađ eitt ađ sjá ūig skyldi vor augu fylla af gleđi og hjörtu af sæld, en vekur grát og hroll af harmi og ķgn.
He sanoivat toisilleen: “Eikö sydämemme hehkunut innosta, kun hän kulkiessamme puhui meille ja opetti meitä ymmärtämään kirjoitukset?”
32 Og þeir sögðu hvor við annan: „Brann ekki hjartað í okkur meðan hann talaði við okkur á veginum og lauk upp fyrir okkur ritningunum?“ 33 Þeir stóðu samstundis upp og fóru aftur til Jerúsalem.
8 Niin oli myös meidän sydämemme halu teihin, jakamaan teille, ei ainoastaan Jumalan evankeliumia, mutta myös meidän henkeämme; sillä te olette meille rakkaiksi tulleet.
8 Ég bar slíkt kærleiksþel til ykkar að glaður hefði ég ekki einungis gefið ykkur fagnaðarerindi Guðs heldur og mitt eigið líf, svo ástfólgin voruð þið orðin mér.
Suumme on auennut puhumaan teille, korinttolaiset, sydämemme on avartunut.
Frjálslega tölum vér við yður, Korintumenn. Rúmt er um yður í hjarta voru.
21 Te rakkahimmat! jos ei meidän sydämemme tuomitse meitä, niin meillä on turva Jumalaan.
21 Þið elskuðu, ef hjartað dæmir okkur ekki, þá höfum við djörfung til Guðs.
58 Että hän kääntäis meidän sydämemme tykönsä, että me vaeltaisimme kaikissa hänen teissänsä ja pitäisimme hänen käskynsä, säätynsä ja oikeutensa, jotka hän meidän isillemme käskenyt on;
17 Þú hefir látið Drottin lýsa yfir því í dag, að hann vilji vera þinn Guð og að þér skuluð ganga á hans vegum og varðveita lög hans, skipanir og ákvæði og hlýða hans raustu.
Kun me sen kuulimme, raukesi meidän sydämemme, eikä kenessäkään ole enää rohkeutta asettua teitä vastaan; sillä Herra, teidän Jumalanne, on Jumala ylhäällä taivaassa ja alhaalla maan päällä.
Síðan vér heyrðum þetta, er æðra komin í brjóst vor, og enginn hugur er í nokkrum manni, þegar yður skal mæta, því að Drottinn, Guð yðar, er Guð á himnum uppi og á jörðu niðri.
vaan kääntäköön meidän sydämemme puoleensa, niin että aina vaellamme hänen teitänsä ja noudatamme hänen käskyjänsä, säädöksiänsä ja oikeuksiansa, jotka hän on antanut meidän isillemme.
heldur hneigi hjörtu vor til sín, svo að vér göngum jafnan á hans vegum og varðveitum öll hans boðorð, lög og ákvæði, þau er hann lagði fyrir feður vora.
Ei ole meidän sydämemme sinusta luopunut, eivät meidän askeleemme sinun polultasi poikenneet.
en samt hefir þú kramið oss sundur á stað sjakalanna og hulið oss niðdimmu.
Miksi sallit meidän eksyä pois sinun teiltäsi, Herra, ja annoit meidän sydämemme paatua, niin ettemme sinua pelkää?
Hví lést þú oss, Drottinn, villast af vegum þínum, hví lést þú hjarta vort forherða sig, svo að það óttaðist þig ekki?
Kohottakaamme sydämemme ynnä kätemme Jumalan puoleen, joka on taivaassa.
Fórnum hjarta voru og höndum til Guðs í himninum.
vaan niinkuin Jumala on katsonut meidän kelpaavan siihen, että meille uskottiin evankeliumi, niin me puhumme, emme, niinkuin tahtoisimme olla mieliksi ihmisille, vaan Jumalalle, joka koettelee meidän sydämemme.
En Guð hefur talið oss maklega þess að trúa oss fyrir fagnaðarerindinu. Því er það, að vér tölum ekki eins og þeir, er þóknast vilja mönnum, heldur Guði, sem rannsakar hjörtu vor.
Siitä me tiedämme, että olemme totuudesta, ja me saatamme hänen edessään rauhoittaa sydämemme sillä,
Af þessu munum vér þekkja, að vér erum sannleikans megin og munum geta friðað hjörtu vor frammi fyrir honum,
että jos sydämemme syyttää meitä, niin Jumala on suurempi kuin meidän sydämemme ja tietää kaikki.
hvað sem hjarta vort kann að dæma oss fyrir. Því að Guð er meiri en hjarta vort og þekkir alla hluti.
1.7244048118591s

Sækja leikforritið okkar Word Games ókeypis!

Tengdu bókstafi, uppgötvaðu orð og áttu við geð á hverju nýju stigi. Tilbúin fyrir ævintýrið?